Słowo w multimediach edukacyjnych (na przykładzie programów komputerowych do nauki języka polskiego w gimnazjum i liceum)

Abstract

Artykuł przedstawia wyniki analiz ośmiu programów komputerowych do nauki języka polskiego w gimnazjum i liceum. Pod uwagę wzięto m.in. ilość słowa (tekstu) w badanych multimediach, jego funkcje oraz relacje z innymi formami przekazu (obraz statyczny, obraz ruchomy, dźwięk), jak również to, czy i w jakim stopniu wykorzystano możliwości „słowa elektronicznego” (takie jego cechy, których nie posiada słowo „papierowe”).

Badania wykazały, że w większości programów edukacyjnych warstwa tekstowa jest dominująca, nadrzędna, niemal samowystarczalna. Inne formy przekazu były stosunkowo nieliczne i wykorzystywane głównie ornamentacyjnie. Pomoce komputerowe niewystarczająco korzystały też z niepowtarzalnych możliwości komputera i formy elektronicznej słowa (np. mobilność danych, multimedialność, hipertekstowość).